„Faces from places” wystawa fotografii Marka Bernatka

Wernisaż Galerii Promocji Młodych

Podstawową jednostką umysłu człowieka jest obraz (cyt. Antonio Damasio). Obraz wystarcza za wiele słów, fotografia potrafi opowiedzieć historię, wzbudzić refleksje i emocje.

Zdjęcia zatrzymują czas. Te utrwalone w obrazach chwile zostają i istnieją przez lata ci wszyscy ludzie, te wszystkie momenty zawsze i na zawsze są gdzieś w czasoprzestrzeni (cyt. Brian Cox). Proces „robienia” zdjęcia wymaga zaangażowania, a to wiąże się z doświadczeniem dystansu do świata. Fotografowanie to dla mnie przygoda umysłu i przygoda emocjonalna.

Fotografować to znaczy wstrzymać oddech, uruchamiając wszystkie nasze zdolności w obliczu ulotnej rzeczywistości (cyt. Henri Cartier-Bresson: fotograf, twórca grupy Magnum). To właśnie lubię w fotografowaniu. Każdy widz odbiera obrazy inaczej, bo każdy ma w swoim umyśle własną rzeczywistość, z którą oddziałuje i nikt inny nie ma do niej dostępu. Zdjęcia wykonywane przeze mnie są przetworzone przez mój umysł i oddają mój punkt widzenia, mój sposób postrzegania, moją wrażliwość. Chciałbym, żeby każda moja fotografia niosła treść, przekaz, opowiadała historię, żeby zostawiała ślad u oglądającego mimo różnych rzeczywistości, które mamy w sobie.

Lubię obserwować zwyczajnych ludzi, ich zachowania i reakcje. Wszystkie emocje są wyrażane na twarzach ludzi. Twarze są ważne, nasze mózgi to wiedzą skoro rozpoznają wzór twarzy w przedmiotach nieożywionych nawet jeśli nie kryje się za tym żaden umysł.

Zawsze staram się nie ingerować w fotografowaną sytuację, jak najmniej na nią wpływać. Fotografowany, kiedy zorientuje się, że jest obiektem zdjęcia zmienia się i bezwiednie pozuje, kontroluje swoje zachowanie, nie jest prawdziwy. Moim celem jest uchwycenie ludzi z ich emocjami, uczuciami w sytuacjach prawdziwych, takich jakie są. Swoich zdjęć nie publikuję w mediach społecznościowych, staram się aby każda fotografia miała indywidualny charakter, świadomie wybieram moment fotografowania i chciałbym, żeby moje fotografie mimo wielkiego natłoku otaczających nas obrazów nie były po prostu kolejnymi, ale żeby się podobały oglądającym.

Czarnobiałe prace to moje pierwsze, ocalałe fotografie z czasów gdy Zenith TTL był marzeniem każdego robiącego zdjęcia. Część kolorowych zdjęć jest wykonana aparatem analogowym ale większość to zdjęcia zrobione cyfrowymi lustrzankami Canon 400D i 80D. Wszystkie zdjęcia obrabiane były w programie Adobe Photoshop. Prezentowane fotografie pochodzą z różnych miejsc w czasie i przestrzeni – stąd tytuł wystawy „Faces from places”.